Páskadagur og hvítasunnudagur

Páskar og hvítasunnudagur eiga sér nánast ævaforna uppruna og eru sífellt að endurtaka sig á mjög mörgum sænskum heimilum. Það sem er hins vegar einstakt við sænska hátíðarhöldin er að hún sameinar kristnar hefðir og frumbyggja þætti sem teygja sig aftur til fornnorrænnar menningar. Þess vegna eiga hátíðirnar í sænskum árgöngum sínum ýmislegt sem á sér enga hliðstæðu annars staðar í heiminum.

En um hvað snúast þeir eiginlega? Og hvernig stendur á því að við fögnum þeim?

Páskadagur

Páskarnir eru árleg hátíð kristinna manna til að fagna upprisu Jesú. Þess vegna er hann einnig kallaður upprisudagur. Það gerist alltaf fyrsta sunnudag eftir fyrsta svokallaða kirkjulega fullt tungl eftir vorjafndægur. Þess vegna fer það fram á mismunandi dögum á hverju ári.

Hvernig er þá haldið upp á páskana?

• Borðaðu sérstakan mat eins og lambakjöt, sem stafar bæði af hugmyndinni um fórnarlamb og forkristni. Ættingjum og vinum er oft boðið.
• Sérstakar skreytingar og sælgæti með sérstakri áherslu á egg, sem að sögn sumra á rætur í hugmyndinni um endurfæðingu. Margir kjósa að einbeita sér að eggjaleit og koma á óvart

Í sænskri og nútímalegri tísku er hátíðin að mörgu leyti veraldleg. Því er hátíðin mjög mismunandi.

Hvítasunnudagur

Hvítasunnan er kristin hátíð þegar því er haldið upp á að heilagur andi birtist fyrir það sem varð postular Jesú. Þess vegna er dagurinn stundum kallaður fæðingardagur nútímakirkjunnar. Misjafnt er hvenær dagurinn fer fram á milli 10. maí og 26. júní, allt eftir ártali og kirkjusókn.

Ólíkt páskahátíðinni hefur hvítasunnuhátíð ekki náð miklum vinsældum meðal þeirra sem ekki taka þátt í starfsemi kirkjunnar. Hvítasunnuhátíð er því enn nátengd hvítasunnu og kirkjustarfi. Ólíkt páskadegi telja margir að hvítasunnan eigi að vera spartönskari í framkvæmd sinni með áherslu á að veita athygli og nýta það sem við höfum í kringum okkur.